Het klooster
Naast de Sacro Monte ligt aan een schaduwrijke binnenplaats in Romaanse stijl gebouwde kerk en klooster. De kerk was de verantwoordelijkheid van de “Canonici di Vezzolano” tot 1468, vervolgens de Lateranen tot 1798 en tenslotte door de Francescanen vanaf 1820 tot 1992. Tegenwoordig hoort de klooster en de heilige berg bij het bischopdom van Casale. De kerk is gewijd aan “Maria Assunta”. De kerk werd vergroot in 1483 door de Markies van Monferrato - Guglielmo Paleologo - en van 1608 - 1612 door de Lateranen. De gevel werd gerestaureerd in 1735, tussen 1890 en 1913 en in 1953. Het mozaïek in de gevel dateert van 1953. De kerk heeft een hoofdschip met twee zijpaden. Het bevat belangrijke werken zoals het standbeeld van de Madonna met kind, een schilderij van Macrino d'Alba (1503); een cyclus van 16 e eeuwse fresco’s met de historie van “Santa Margherita d'Antichoi” en een houten standbeeld uit de 15e eeuw. Aan de Madonna met kind worden veel mirakels gewijd; in een gangpad naast de kerk (zie deur) is een uitgebreide collectie hiervan te zien; een gangpad vol met schilderijen die de miraculeuze situaties uitbeelden.
Vanaf het plein voor de kerk loopt een simpel pad rond de heilige berg (rolstoeltoegankelijk). Aan het pad treft u al de eerste kapellen, vervolgens leidt een ander pad de heuvel op om alle andere kapellen te bereiken. Als u het hoofdpad volgt vindt u na enkele tientallen meters talrijke picknicktafels, aangezien Italianen nooit de culinaire genoegens vergeten. Aan het plein vindt u ook een souvenirwinkel, een restaurant en een café die ook broodjes serveert.
Terug
De kapellen van Sacro Monte
Kapel I Het martelaarschap van St.Eusebio
Kapel II St. Eusebio in ruste
Kapel III Profetie van Maria
Kapel IV Conceptie van Maria
Kapel V Geboorte van Maria
Kapel VI Presentatie van Maria in de Tempel
Kapel VII Huwelijk van Maria
Kapel VIII Bezoek van de Engel aan Maria
Kapel IX Maria’s bezoek aan Elizabeth
Kapel X Geboorte van Christus
Kapel XI Presentatie van Jezus in de tempel
Kapel XII Discussie met Jezus in de tempel
Kapel XIII Gebed van Jezus in de tuin
Kapel XIV Geseling van Jezus
Kapel XV Kroning met de doornenkroon
Kapel XVI Tocht van Jezus naar de Calvarieberg
Kapel XVII Bruiloftsfeest te Kana
Kapel XVIII Kruisiging
Kapel XIX Opstanding van Jezus
Kapel XX Hemelvaart van Jezus
XXI De Heilige Geest komt over de apostelen
XXII Kapel Maria’s hemelvaart
Kapel XXIII Kroning van Maria
De namen van de steden op de gedenkplaat op de gevels van de kapellen geven de gemeenschappen die het herstel ondersteunden in de 19de eeuw.
Terug
Historie
Het park is opgebouwd uit sedimentaire gesteenten die dateren uit het Oligoceen-Mioceen tijdperk (mergel en zandsteen). Ontstaan uit de wateren van de Po-kloof aan het eind van de Tertiaire periode (2 tot 3 miljoen jaar geleden) tot aan het begin van de Kwartaire periode (miljoen jaar geleden) werden de heuvels van de Monferrato gebied, alsmede de hele pre alpine-strook in Piemonte, gekenmerkt door een mediterrane flora. Het weer verandert samen met de beweging van de gletsjers van de Alpen naar de Po-vlakte, wat heeft geleid tot de vernietiging van de bestaande mediterrane flora en de komst van soorten die typisch zijn voor het koude klimaat van het Alpengebied.
Na de laatste ijstijd konden deze soorten overleven op de noordelijk gelegen en/of de schaduwrijke heuvels. Tijdens de ijstijd konden enkele mediterrane flora overleven doordat zij onderdak vonden op de zonnige en steile hellingen van de heuvels in het Monferrato, die een echte oase vormden, omdat zij vrij waren van gletsjers.
Flora
De gevolgen van deze invasies en kolonisaties zijn nog steeds zichtbaar. De heuvels van de Monferrato vormen de noordelijke grens voor diverse mediterrane plantensoorten, zoals de Inula bifrons, waarvan de bladeren de geur van citroen en munt afgeven na wrijven, of de dunne krokus (Crocus biflorus) dat verder alleen gevonden wordt aan de Tyrrheense kust. In de noordelijke bossen en op de bodem van de valleien houden enkele bergsoorten stand, zoals de gele monnikskap (Aconitum vulparia) en de Turkse lelie (Lilium Martagon).
De bossen in de heuvels bestaan voornamelijk uit elzen, kersenbomen, haagbeuken, eiken, kastanjes en esdoorns. Lelies, anemonen en orchideeën kunnen ook worden gevonden in het gebied. Het park is zeer interessant vanuit een botanisch oogpunt vanwege de aanwezigheid van zeldzame flora, die hier - buiten hun normale verspreidingsgebied - voorkomen.
Fauna
De meest voorkomende dieren in het park zijn dassen, vossen, eekhoorns, zevenslapers, en hazen. Onder de roofvogels zijn er buizerds, torenvalken, diverse soorten uilen, onder de trekvogels treft men merels, lijsters, groene spechten, muurklevers en de mees.
Terug
